طراحی الگوی امنیت آموزشی و بررسی میزان تحقق آن در دانشگاه علامه طباطبائی

چکیدههدف اولیه پژوهش حاضر، طراحی الگوی پیشنهادی امنیت آموزشی است. بنابراین با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی ، به واکاوی و تبیین مفهوم امنیت آموزشی و مؤلفه‌های آن از زوایه مطالعات امنیت پژوهی و تجارب نهادهای تربیتی در این زمینه پرداخته شده است. مطالعه موردی این پژوهش، بررسی میزان تحقق امنیت آموزشی در دانشگاه علامه طباطبائی و تعیین اولویت‌های عملی آن با استفاده از الگوی پیشنهادی امنیت آموزشی بوده است. تحقق این مهم با استفاده از روش پیمایشی و اجرای پرسشنامه در دو گروه اساتید و دانشجویان مشغول به تدریس و تحصیل در دانشگاه علامه طباطبائی در سال‌های تحصیلی 93-1392 و 94-93 صورت گرفته است. پرسشنامه‌ی محقق ساخته اساتید و دانشجویان مبتنی بر رویکرد انسان‌محور در امنیت و با نگاه سرمایه-بازده طراحی و در نمونه‌ای از دانشجویان و اساتید که به صورت طبقه‌ای در دسترس انتخاب شد، اجرا گردید. مطابق تحلیل‌های بدست آمده از داده‌ها، برایند امنیت آموزشی در دانشگاه علامه‌ طباطبائی، متوسط بوده است. میانگین کل داده‌ها برابر 95/2، میانگین داده‌های مربوط به دانشجویان برابر 05/3 و میانگین داده‌های مربوط به اساتید82/2 است. در تحلیل داده‌ها علاوه بر تبیین شاخص‌های فراوانی و گرایش مرکزی، از تحلیل‌های مقایسه‌ای بین طبقات و نیز ضریب همبستگی رتبه‌ای اسپیرمن استفاده شده است.واژگان کلیدی: امنیت آموزشی، امنیت پژوهی، طراحی الگو، دانشگاه علامه طباطبائی،امنیت دانشجویان، امنیت اساتید